BEGIN:VCALENDAR
PRODID://WordPress//Event-Post-V5.9.2//EN
VERSION:2.0
BEGIN:VEVENT
SUMMARY:Το Φυσικό Περιβάλλον ανταμώνει με την Δημοτική Παράδοση: Δύο διαχρονικά αλληλένδετοι πυλώνες της πολιτιστικής κληρονομιάς [05/06/2025]
UID:https://hub.uoa.gr/to-fysiko-perivallon-antamonei-me-tin-dimotiki-paradosi-dyo-diachronika-allilendetoi-pylones-tis-politistikis-klironomias-05-06-202/
LOCATION:
DTSTAMP:20250605T190000Z
DTSTART:20250605T190000Z
DTEND:20250605T210000Z
DESCRIPTION:ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΖΩΟΛΟΓΙΑΣ, ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ:
Το Φυσικό Περιβάλλον ανταμώνει με την
Δημοτική Παράδοση
Δύο διαχρονικά αλληλένδετοι πυλώνες της
πολιτιστικής κληρονομιάς
 
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025
Προπύλαια, Αίθριο Αμφιθεάτρου
Δρακόπουλου, ώρα 19:00
 
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:
Τμήμα Παραδοσιακών Χορών Γυμναστηρίου
ΕΚΠΑ
Χορευτικός Τομέας ΠΟΦΠΑ
Όμιλος Παραδοσιακών Αναζητήσεων
Σύλλογος «Χοροδιδάγματα» Αρτέμιδας
Σπάτων
 

Το φυσικό περιβάλλον αναμφισβήτητα
αποτελεί την βασική πτυχή της «φυσικής»
κληρονομιάς μιας κοινότητας ανθρώπων σε
οποιοδήποτε επίπεδο οργάνωσης. Ο
άνθρωπος μέσα στο φυσικό περιβάλλον
διαμορφώνει όλες τις ενέργειες που
αναδεικνύουν διαχρονικά τον πολιτισμό
και την πολιτιστική κληρονομιά της
κοινότητας. Η πολιτιστική κληρονομιά 
αποκαλύπτει τον τρόπο ζωής, σκέψης και
συμπεριφοράς μιας κοινότητας και
αποτελεί έναν από τους συνδετικούς
κρίκους  μεταξύ παρελθόντος παρόντος
και μέλλοντος. Εκτός από τη «φυσική»
κληρονομιά μια εξίσου σημαντική
συνιστώσα της πολιτιστικής κληρονομιάς
είναι και ο άυλος πολιτισμός, με την
παράδοση να αποτελεί μια από τις πιο
βασικές πτυχές του. Η αλληλεπίδραση
αυτών των πτυχών ήταν και είναι συνεχής,
με τη φυσική κληρονομιά να αποτελεί πηγή
έμπνευσης, ζωής και δημιουργίας της
άυλης κληρονομιάς, η οποία με τη σειρά
της διατηρούσε/διατηρεί,
προστάτευε/προστατεύει και
εμπλούτιζε/εμπλουτίζει  την πρώτη.

Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία
επιταχυνόμενη υποβάθμιση του φυσικού
περιβάλλοντος του πλανήτη, η οποία είναι
πλέον ορατή σε όλα τα μήκη πλάτη της γης
και φυσικά στην Ελλάδα. Η παραπάνω εικόνα
δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, γιατί έχει
παλιές ρίζες που οδηγούν πίσω στις αρχές
της νεολιθικής εποχής, με την εμφάνιση
της γεωργίας, ενός προσαρμοστικού
αντιπραγματισμού που χαρακτηρίζει τον
Homo sapiens. Η κοινή άποψη θεωρεί ότι η
υιοθέτηση της γεωργίας ήταν μία θετική
εξέλιξη στην ανθρώπινη ιστορία
(πλούτος-πολιτισμοί,
τέχνη-τεχνολογία-υγεία, κ.λπ.). Ταυτόχρονα
όμως εμφανίστηκαν μια σειρά από βαθιές
και σε μεγάλο βαθμό αρνητικές συνέπειες
για την ανθρωπότητα (αύξηση πληθυσμού,
ανταγωνισμός για πόρους, διαπροσωπική
και ομαδική βία, περιβαλλοντική
υποβάθμιση, ταχύρρυθμη μείωση της
βιοποικιλότητας, κλιματική αλλαγή, κ.λπ.).
Σήμερα βιώνουμε  πραγματικά την έκτη
μαζική καταστροφή στην ιστορία του
πλανήτη. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί. Με
την αμείωτη αύξηση της πληθυσμιακής
πυκνότητας, μέχρι το 2050 τα περισσότερα
έθνη θα δουν μια μείωση της τάξης του 14%
στην ποικιλότητα των ειδών. Η κλιματική
αλλαγή μπορεί να είναι η πρωταρχική
αιτία για την εξαφάνιση του ενός
τετάρτου των ειδών μέχρι το τέλος του
αιώνα. Ο Πολιτισμός αγοράστηκε με
προδοσία της Φύσης. Η Νεολιθική
Επανάσταση, που συνίστατο στην εφεύρεση
της γεωργίας και των χωριών, τράφηκε από
τον πλούτο της Φύσης. Το άλμα προς τα
μπρος ήταν μία ευλογία για την
ανθρωπότητα. Αλλά η επανάσταση ενίσχυσε
την λανθασμένη υπόθεση ότι μία ελάχιστη
επιλογή εξημερωμένων ζώων και φυτών
αρκούν για να υποστηρίξουν την ανθρώπινη
εξάπλωση επ’ αόριστον. Η φτωχοποίηση της
πανίδας και της χλωρίδας της γης ήταν ένα
αποδεκτό κόστος μέχρι τους πρόσφατους
αιώνες, όταν η Φύση φαινόταν σχεδόν
άπειρη.

Αυτή η φτωχοποίηση του φυσικού
περιβάλλοντος φαίνεται να επηρεάζει και
μια βασική πηγή έμπνευσης της παράδοσης
και του άυλου πολιτισμού. Διαχρονικά και
διαπολιτισμικά, η ομορφιά και η αρμονία
του φυσικού περιβάλλοντος  έχει
συνδεθεί με την ομορφιά, τη δύναμη, τη
χάρη, τη χαρά και τη λύπη των ανθρώπων.
Πληθώρα δημοτικών τραγουδιών
χρησιμοποιεί τις ιδιότητες των
παραγόντων του περιβάλλοντος, για να τα
εγκωμιάσει και να τα παρομοιώσει με
καταστάσεις και άτομα. Ταυτόχρονα, η
παραδοσιακή εκμετάλλευση της φύσης
αποτελούσε και μια ασπίδα προστασίας για
το περιβάλλον. Σήμερα, είναι
αποδεδειγμένο ότι η εγκατάλειψη αυτών
των παραδοσιακών πρακτικών αποτελεί μια
αιτία για τη μείωση των πληθυσμών
κάποιων ειδών. Βέβαια η παράδοση για να
έχει αξία, όπως αναφέρει ο Μάνος
Χατζιδάκις, πρέπει να στηρίζεται στην
καθημερινή και δίχως επιτήδευση
καθημερινότητά μας και όχι στην
αναπαράσταση. Γιατί η ποιότητα της
κληρονομιάς ανήκει στη ζωντανή ύλη, που
περιέχουμε, και όχι στο ήθος και το ύφος
αλλοτινών εποχών. Με άλλα λόγια, η
παράδοση πρέπει να εξελίσσεται και να
μην μένει στάσιμη, να μην γίνεται
γραφική. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε
παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον πρέπει
να λαμβάνει υπόψη παραδοσιακές
πρακτικές και να τις τροποποιεί
κατάλληλα, ώστε αφενός να εξυπηρετούνται
οι άνθρωποι και αφετέρου να
προστατεύεται το περιβάλλον.

Αυτή η εκδήλωση έχει ως στόχο να
συνειδητοποιήσουμε ότι η διατήρηση του
περιβάλλοντος δεν μπορεί να γίνει χωρίς
τον άνθρωπο. Η ιστορία μάς διδάσκει τώρα
ένα πολύ διαφορετικό μάθημα. Ακόμα και αν
η υπόλοιπη ζωή δεν έχει καμία αξία πέρα
από την ικανοποίηση των ανθρώπινων
αναγκών, ο αφανισμός της Φύσης είναι μία
επικίνδυνη στρατηγική. Αν αποτύχει η
καλλιέργεια των 4 χόρτων διατροφής, λόγω
ασθένειας ή κλιματικής αλλαγής, θα
αποτύχουμε και εμείς. Η εξανθρωπισμένη
και διδαγμένη σωστά επιστημονική γνώση
είναι το κλειδί για να πετύχουμε μία
 ισορροπία διαρκείας στις ζωές μας. Δεν
είναι αργά για να αλλάξουμε πορεία, χωρίς
να χάσουμε την ποιότητα ζωής που έχουμε
κερδίσει, ώστε να λάβουμε τη βαθιά
ικανοποιητική ευεργεσία της φυσικής
κληρονομίας της ανθρωπότητας.

Ο χρόνος θα δείξει αν οι άνθρωποι μπορούν
να χρησιμοποιήσουν τον πολιτισμό, τη
νοημοσύνη και την καινοτομία, για να
ευημερούν σε αυτόν τον κόσμο που
αλλάζει.



 

 
END:VEVENT
END:VCALENDAR