Ο Δημήτρης Λουκόπουλος ήταν Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Εργαστήριο Αιματολογίας του ΙΙΒΕΑΑ. Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1935 και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από οπού και έλαβε το Διδακτορικό του.
Έλαβε υποτροφίες από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, τη Γαλλική Κυβέρνηση, το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), και τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας. Μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Hôpital Saint-Louis), στο Πανεπιστήμιο της Utah, και στο Πανεπιστήμιο Harvard.
Κατά τα έτη 1993-2002 διετέλεσε Διευθυντής της Α΄ Παθολογικής Κλινικής και του ομώνυμου Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Λαϊκό Νοσοκομείο.
Από το 2002-2005 άσκησε καθήκοντα Διοικητικού Διευθυντή του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (IIBEAA).
Από το 2002 έως το τέλος ηγείτο του Εργαστηρίου Αιματολογίας του ΙΙΒΕΑΑ.
Διετέλεσε Πρόεδρος και ενεργό μέλος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας, Μέλος της Επιτροπής Εκπαίδευσης στην Αιματολογία και Project Leader (μέσω Προγράμματος Leonardo da Vinci) της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας (European Haematology Association, EHA) για την αναγνώριση (accreditation) της εκπαίδευσης στην Αιματολογία στην Ευρώπη (2002 μέχρι 2007), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής (International Committee) της Αμερικανικής Αιματολογικής Εταιρείας (American Society of Hematology).
Διετέλεσε ακόμη Προέδρος ή μέλος πολλών Διοικητικών Επιτροπών των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, και της ΓΓΕK (πρώην ΓΓΕΤ), και εκπρόσωπος της Ελλάδος σε Επιτροπές ΒΙΟΜED της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδος και Πρόεδρος του αντίστοιχου Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας.
Υπήρξε μέλος του ΔΣ και Διευθυντεύων (επί εξάμηνο) στο Ελληνικό Ινστιτούτο Pasteur
Οι κύριες ερευνητικές δραστηριότητές του περιελάμβαναν την μελέτη της παθοφυσιολογίας των θαλασσαιμικών συνδρόμων και τη μοριακή ταυτοποίηση των υποκείμενων γενετικών βλαβών.
Ο Καθηγητής Δημήτρης Λουκόπουλος με την ερευνητική του δραστηριότητα συνέβαλε καθοριστικά στην ευρεία εφαρμογή της τεχνολογίας για την προγεννητική διάγνωση της θαλασσαιμίας και των αιμοσφαιρινοπαθειών (βιοσυνθετικά κατά τα πρώτα στάδια, και στη συνέχεια με εφαρμογή τεχνικών Μοριακής Βιολογίας) με τη δημιουργία Ειδικής Μονάδας Θαλασσαιμίας, όπου αναπτύχθηκαν και προτυπώθηκαν οι νεότερες τεχνολογίες
Η προσπάθεια αυτή είχε γενικής αναγνώρισης και απετέλεσε πρότυπο για την μεταφορά της εμπειρίας και τεχνολογίας σε πολλές άλλες χώρες και ανακούφισε την Ελλάδα από τον τεράστιο αντίκτυπο αυτών των γενετικών νόσων.
Επιπλέον, με την ένταξη των μοριακών τεχνικών στο ιατρικό εργαστήριο, άνοιξε το δρόμο για τη σημερινή ευρεία εφαρμογή της μοριακής βιολογίας στην Αιματολογία, καθώς και τη μελέτη των αιματολογικών κακοηθειών με έμφαση στις κακοήθειες της μυελικής σειράς με σκοπό την κατανόηση των υποκείμενων μηχανισμών παθογένειας, τη γενετική διαγνωστική και την ανάδειξη προγνωστικών δεικτών για αυτές τις καταστάσεις. Το τελευταίο του εγχείρημα ήταν η “αναδιοργάνωση” της πρόληψης της θαλασσαιμίας και των λοιπών συχνών κληρονομικών νοσημάτων με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών (NGS). Οραματιζόταν την δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Πρόληψης Κληρονομικών Νοσημάτων με σαφείς και προκαθορισμένες αρμοδιότητες των εμπλεκομένων Φορέων ανάλογα με την εμπειρογνωμοσύνη τους, που θα εξασφάλιζε τόσο οικονομία κλίμακος όσο και την επιτυχή αναβάθμιση της πρόληψης με την εισαγωγή και την σταδιακή αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών γονιδιωματικής ανάλυσης.
Η ερευνητική του δραστηριότητα είχε επιχορηγηθεί από Εθνικούς και Διεθνείς Οργανισμούς. Είχε περισσότερες από 200 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές.
Είχε λάβει τις διακρίσεις:
- Officier de l’Ordre National du Mérite, από τη Γαλλική Κυβέρνηση, (1987), και
- Βραβείο της Ακαδημίας των Αθηνών (2001), για τη συμβολή του στην εκρίζωση της θαλασσαιμίας στην Ελλάδα
Ο Δημήτρης Λουκόπουλος ήταν ένας ερευνητής με όραμα, ικανός και αθεράπευτα ενθουσιώδης, πολύ παραπάνω από το εθνικό επίπεδο.
Ήταν ένας Δάσκαλος της Αιματολογίας που όχι μόνο επηρέασε αλλά και διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά μαθητών, δίνοντας τους σύγχρονα επιστημονικά εφόδια και ανοίγοντας τους ορίζοντες. Δημιούργησε διεπιστημονικές ομάδες με ισχυρούς δεσμούς που διατηρήθηκαν μέσα στο πέρασμα των ετών.
Ευπροσήγορος, άοκνος, ευγενής, ψύχραιμος, βαθύτατα καλλιεργημένος, συμβιβαστικός και όχι επιστημονικά εριστικός και αλαζών, κινούμενος με άνεση στο διεθνές περιβάλλον έδωσε ευκαιρίες στους νεότερους τόσο δια του προσωπικού του παραδείγματος όσο και της επαφής μαζί του, τους μετέδωσε στοιχεία από το δικό του πρότυπο, του ακαδημαϊκού οραματιστή, ιατρού-ερευνητή σε διεθνές περιβάλλον που ο καθένας συνδύασε με τα δικά του στοιχεία ώστε να διαμορφώσει την προσωπική του επιστημονική ταυτότητα.
Διέθετε αστείρευτη νεότητα ψυχής και πνεύματος, πάντοτε έτοιμος να υποβάλλει άλλο ένα ερευνητικό πρόγραμμα, να επικαιροποιήσει ένα βιβλίο αιματολογίας, να οχλήσει τους φίλους του ανά τον κόσμο ώστε να στείλει έναν ακόμη νέο για διδακτορικό ή μετεκπαίδευση. Και όλα αυτά με ηρεμία, χιούμορ, αισιοδοξία, συγκαταβατικότητα και περιηγητική διάθεση στον κόσμο.
Υπήρξε μια εμβληματική προσωπικότητα της Αιματολογίας που θα μνημονεύομε με ευγνωμοσύνη, εκτίμηση και σεβασμό καθώς και με την υπόσχεση να μεταλαμπαδεύσουμε τον τρόπο σκέψης του, το όραμά του, την παρακαταθήκη του στις επερχόμενες γενιές Αιματολόγων.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του
Η συνεδρία έληξε για λόγους ασφάλειας.