Η Παγκόσμια Ημέρα Εδάφους μάς υπενθυμίζει ότι το έδαφος αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους, αλλά και πλέον υποβαθμισμένους φυσικούς πόρους της Γης. Το έδαφος είναι το λεπτό «δέρμα» του πλανήτη, προϊόν μιας εξαιρετικά αργής αλληλεπίδρασης γεωλογικών, κλιματικών, βιολογικών και ανθρωπογενών διεργασιών. Για τον σχηματισμό ενός μόνο εκατοστού εδάφους απαιτούνται αιώνες έως και χιλιετίες, ανάλογα με την περιοχή. Ως εκ τούτου, το έδαφος δεν μπορεί να θεωρηθεί ανανεώσιμος πόρος σε ανθρώπινη χρονική κλίμακα.
Σήμερα, η υγεία των εδαφών απειλείται περισσότερο από ποτέ. Η διάβρωση αποτελεί μια από τις πιο άμεσες και επιταχυνόμενες μορφές υποβάθμισης. Μικρές αυλακώσεις, οι λεγόμενες μικροχαραδρώσεις (rills), μπορούν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να εξελιχθούν σε βαθιές και εκτεταμένες χαράδρες διάβρωσης (gullies). Αυτές οι διεργασίες αφαιρούν επιφανειακό γόνιμο υλικό, υποβαθμίζουν τη δομή και τη λειτουργία του εδάφους και μεταβάλλουν μόνιμα τη μορφολογία του τοπίου. Η ένταση των φαινομένων αυτών αυξάνεται από τις ακραίες βροχοπτώσεις, τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και την αποψίλωση, ενώ η κλιματική κρίση λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής κινδύνου.
Η προχωρημένη εδαφική υποβάθμιση συνδέεται άμεσα με την ερημοποίηση, ένα από τα σοβαρότερα περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά προβλήματα του 21ου αιώνα. Φαινόμενα όπως η διάβρωση, η απώλεια οργανικής ουσίας, η μείωση της βλάστησης και η διαρκώς αυξανόμενη ξηρασία καθιστούν τις γαίες ολοένα και λιγότερο παραγωγικές και λιγότερο ανθεκτικές. Σε χώρες της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, μεγάλες εκτάσεις χαρακτηρίζονται ήδη υψηλού κινδύνου ερημοποίησης, με ιδιαίτερη επιβάρυνση σε περιοχές με εντατικές χρήσεις γης, υψηλές θερμοκρασίες και μεταβαλλόμενα υδρολογικά ισοζύγια.
Το έδαφος, παρά τη σιωπηλή του παρουσία, είναι θεμέλιο κάθε χερσαίου οικοσυστήματος. Συμβάλλει καθοριστικά:
• Στη διατροφική ασφάλεια, υποστηρίζοντας το 95% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων.
• Στη ρύθμιση του κλίματος, μέσω της δέσμευσης σημαντικών ποσοτήτων οργανικού άνθρακα.
• Στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, φιλοξενώντας περίπου το 25% των ζωντανών οργανισμών του πλανήτη.
• Στην υδρολογική ισορροπία, λειτουργώντας ως φυσικό φίλτρο και αποθήκη νερού, προϋπόθεση για την ανθεκτικότητα απέναντι σε πλημμύρες και ξηρασίες.
Το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ επισημαίνει μεταξύ άλλων την ανάγκη για συστηματική χαρτογράφηση, παρακολούθηση και πρόβλεψη της διάβρωσης από επιφανειακή απορροή και των διεργασιών ερημοποίησης καθώς επίσης και την ανάπτυξη στρατηγιών για την προστασία των εδαφών.
Η σημερινή ημέρα μάς καλεί να αναγνωρίσουμε ότι χωρίς υγιές έδαφος δεν υπάρχουν ανθεκτικά οικοσυστήματα, σταθερές κοινωνίες ούτε βιώσιμη ανάπτυξη.
Το έδαφος είναι η σιωπηλή υποδομή της ζωής. Η προστασία του αποτελεί επένδυση στο μέλλον μας.