Kαρκίνος ωοθηκών: εξετάσεις, επεμβάσεις και θεραπεία | Άρθρο του Πρύτανη του ΕΚΠΑ Μ.-Α. Δημόπουλου στα ΝΕA

Άρθρο του Πρύτανη του ΕΚΠΑ, Καθηγητή Μ.-Α Δημόπουλου στα ΝΕΑ

Ο καρκίνος των ωοθηκών σπάνια έχει νωρίς συμπτώματα. Καθώς όμως η ασθένεια εξελίσσεται, μπορεί να εμφανιστούν ορισμένα, όπως πόνος στην κοιλιά, αίσθημα πίεσης στην περιοχήτης λεκάνης, γρήγορο αίσθημα κορεσμού μετά τα γεύματα, τάση για συχνή ούρηση.

Οι πιθανότητες μια γυναίκα να αναπτύξει καρκίνοτων ωοθηκών είναι υψηλότερες εάν ένας στενός συγγενής είχε καρκίνο ωοθηκών, μαστού ή παχέος εντέρου. Η κληρονομικότητα ευθύνεται για περίπου 10% των περιπτώσεων. Οι πιο συχνές σχετικές μεταλλάξεις είναι των γονιδίων BRCA1 και BRCA2, οι οποίες συνδέονται και με τον καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό θα πρέπει να συμβουλευτούν γιατρό για το εάν πιο στενή παρακολούθηση θα μπορούσε να είναι χρήσιμη. Οι ηλικιωμένες και οι παχύσαρκες γυναίκες έχουν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο των ωοθηκών. Μάλιστα, και θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη για τις παχύσαρκες γυναίκες.

Δεν υπάρχει εύκολος ή αξιόπιστος τρόπος προληπτικής εξέτασης, εάν μια γυναίκα δεν έχει συμπτώματα. Οταν παρουσιάζονται συμπτώματα, μπορεί να γίνει ορθοκολπική εξέταση, διακολπικό υπερηχογράφημα ή εξέταση αίματος για τον καρκινικό δείκτη CA-125. Οι απεικονιστικές εξετάσεις βοηθούν στην αποκάλυψη ωοθηκικής μάζας, αλλά δεν μπορούν να προσδιορίσουν ακριβώς εάν η ανωμαλία είναι καρκίνος. Εάν υπάρχει υποψία καρκίνου, το επόμενο βήμα είναι συνήθως χειρουργική επέμβαση. Στη συνέχεια, ένα δείγμα αποστέλλεται στο εργαστήριο για βιοψία.

Η αρχικήχειρουργικήεπέμβασηγια τον καρκίνοτων ωοθηκών βοηθά επίσης στον προσδιορισμότου πόσο έχει εξαπλωθεί καρκίνος, όπως περιγράφεται με τα ακόλουθα στάδια: Στάδιο I – καρκίνος περιορίζεται στη μία ή και στις δύο ωοθήκες, Στάδιο II – εξάπλωση στη μήτρα ή σε άλλα κοντινά όργανα, Στάδιο III – εξάπλωση στους λεμφαδένες ή στην κοιλιακή χώρα, Στάδιο IV – εξάπλωση σε μακρινά όργανα, όπως οι πνεύμονες ή το ήπαρ.

όλα τα στάδια του καρκίνου των ωοθηκών, η χημειοθεραπεία χορηγείται συνήθως μετά την επέμβαση. Αυτή φάση θεραπείας χρησιμοποιεί φάρμακα για να στοχεύσει και να σκοτώσει τυχόν καρκινικά κύτταρα που έχουν απομείνει στο σώμα. Τα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν από το στόμα, ενδοφλεβίως ή απευθείας στην κοιλιά (ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία). Οι ερευνητές εργάζονται σε θεραπείες που στοχεύουν στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται καρκίνος των ωοθηκών, όπως στην αγγειογένεση.