Ο Παύλος Κάβουρας, ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ και διευθυντής της Έδρας UNESCO «Ανθρωπολογία της Παραδοσιακής Μουσικής: Αναπαριστώντας και Επαναπροσδιορίζοντας την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά» δίνει διάλεξη την προσεχή Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου, και ώρα 20.00, στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μοιυσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη,με τίτλο «Ο χορός της νοημοσύνης: Τρίκστερ, Σαμάνος, Διάβολος και Μύστης». Πρόκειται για την πέμπτη διάλεξη από τον κύκλο διαλέξεων του καθηγητή με θέμα «Ο ήχος και το ιερό: ο ήχος ως μέσο προσέγγισης του Θείου»
Ο κύκλος διαλέξεων
Ο ήχος είναι ένα φυσικό μέγεθος που μετά από πολιτισμική επεξεργασία γίνεται μουσική. Ενώ ο μουσικός ήχος έχει ιστορική και κοινωνική φύση, ο φυσικός ήχος είναι έκφανση ενέργειας που παραπέμπει στη δόνηση και τον κραδασμό – στοιχεία τα οποία συνδέονται επίσης με την εσωτερική διαχείριση της συνείδησης. Από την άλλη πλευρά, το «ιερό» είναι μια πολυσήμαντη έννοια με ποικίλες συνδηλώσεις. Το μυστήριο, το άφατο, το απόλυτο, το αιώνιο – να ορισμένες από τις σημασίες του ιερού. Το ιερό χρωματίζεται από την κοινωνική του ερμηνεία αποκτώντας νόημα και χρήση που καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα της κοινωνικής και πνευματικής πραγματικότητας. Τι είναι άραγε το καθημερινό ιερό, το ιερό των μεγάλων στόχων; Το ιερό της αυτοθυσίας; Ποιο είναι το ιερό ενός δρώμενου ή μιας εκστατικής τελετής; Είναι εφικτή για την ανθρώπινη νοημοσύνη η αντίληψη του ιερού με άμεσο, δηλαδή νοητικά αδιαμεσολάβητο τρόπο; Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον ήχο ως δόνηση και κραδασμό από τη μια πλευρά και από την άλλη την ενσυνειδησία και την αυτογνωσία; Υπάρχουν άλλες σημασίες του ιερού και ποιος είναι ο τρόπος της ενατένισής τους; Ο ήχος και το ιερό αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης κατάστασης οπουδήποτε, οποτεδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο αυτή εκδηλώνεται. Με βάση το βιωματικό τρίπτυχο της εμπειρίας, έκφρασης και επικοινωνίας θα αναδείξουμε τις συμβολικές και πρακτικές γέφυρες ανάμεσα στον ήχο και το ιερό. Τα παραδείγματα του σεμιναρίου καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ηχο-πνευματικών περιπτώσεων από τον Ινδουισμό, το Σουφισμό, το Σαμανισμό και τις αβρααμικές μονοθεϊστικές παραδόσεις.
.
