Η προσθήκη αλιροκουμάμπης σε υπολιπιδαιμική αγωγή με στατίνη ισχυρής αποτελεσματικότητας μείωσε την αθηρωματική πλάκα υψηλού κινδύνου: Αποτελέσματα της μελέτης PACMAN-AMI
Επιμέλεια:
Χ. Μπουτάρη (Ειδικός Παθολόγος, Ιπποκράτειο Γ. Ν. Θεσσαλονίκης)
Φ. Μπάρκας (Επικουρικός Επιμελητής Παθολογίας, Β’ Παθολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων)
Γ. Αναστασίου (Υποψήφια Διδάκτωρ Ιατρικού Τμήματος Παν/μιου Ιωαννίνων, Ειδικευόμενη Ιατρός Παθολογίας, Β’ Παθολογική Κλινική Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων)
Σε μια νέα μελέτη, ο συνδυασμός υποδόριας χορήγησης αλιροκουμάμπης 150 mg ανά 2 εβδομάδες με στατίνη ισχυρής αποτελεσματικότητας οδήγησε σε μεγαλύτερη υποστροφή της αθηρωματικής πλάκας μετά από 1 χρόνο σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου.
Η μελέτη PACMAN-AMI χρησιμοποίησε ενδοστεφανιαία απεικόνιση για να αξιολογήσει τις επιδράσεις της αλιροκουμάμπης, ενός αναστολέα της PCSK9, στην αθηρωμάτωση των στεφανιαίων αρτηριών σε ασθενείς με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου.
Μεταξύ 300 ασθενών που υποβλήθηκαν σε PCI εξαιτίας οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, η μέση ποσοστιαία μεταβολή του όγκου της μη συσχετιζόμενης με το επεισόδιο αθηρωματικής πλάκας, όπως αξιολογήθηκε μέσω IVUS, ήταν μεγαλύτερη σε όσους έλαβαν αλιροκουμάμπη + ροσουβαστατίνη 20 mg σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο + ροσουβαστατίνη 20 mg μετά από 52 εβδομάδες (–2,13% έναντι –0,92%; διαφορά: –1,21%, 95% CI: –1,78 έως –0,65, p<0,001).
Η προσθήκη της αλιροκουμάμπης είχε ευνοϊκή επίδραση στα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία που μελετήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της μέσης αλλαγής του μέγιστου δείκτη του λιπώδους πυρήνα εντός 4 mm, όπως αξιολογήθηκε με φασματοσκοπία υπερύθρου (–79,42 έναντι –37,6; διαφορά: –41,24, 95% CI: –70,71 έως –11,77, p=0,006), και της μέσης μεταβολής του ελάχιστου πάχους της ινώδους κάψας, όπως αξιολογήθηκε με οπτική τομογραφία συνοχής (62,67 μm έναντι 33,19 μm; διαφορά: 29,65, 95% CI: 17,55·47.55, p=0.001) από την αρχική επίσκεψη έως την εβδομάδα 52.
Τα επίπεδα της LDL-C μειώθηκαν κατά 85% στην ομάδα της αλιροκουμάμπης και κατά 50% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου στις 52 εβδομάδες (p<0.001). Οι ασθενείς που έλαβαν αλιροκουμάμπη εμφάνισαν μεγαλύτερες μειώσεις των τριγλυκεριδίων, της λιποπρωτεΐνης(α) και της απολιποπρωτεΐνης Β.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν παρόμοιες: 70,7% στην ομάδα της αλιροκουμάμπης και 72,8% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Δεν υπήρχαν διαφορές στα ποσοστά θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και έμφραγμα του μυοκαρδίου ή διαφορές όσον αφορούσε τα ανεπιθύμητα συμβάντα ειδικού ενδιαφέροντος, εκτός από αλλεργικές αντιδράσεις, οι οποίες αναφέρθηκαν στο 3,4% των ασθενών που έλαβαν αλιροκουμάμπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρατηρήθηκε μία σημαντική μείωση της ανάγκης για επαναλαμβανόμενες PCI κατά περίπου 50%.
Η τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή κλινική δοκιμή PACMAN-AMI διεξήχθη σε 9 κέντρα στην Αυστρία, τη Δανία, την Ελβετία και την Ολλανδία από το 2017 έως το 2020. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν 58 έτη, το 81% ήταν άνδρες, το 53% είχε εμφανίσει STEMI κατά την εισαγωγή τους, ενώ μόνο το 7% ελάμβανε στατίνη υψηλής αποτελεσματικότητας. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν ροσουβαστατίνη 20 mg και στη συνέχεια τυχαιοποιήθηκαν σε αλιροκουμάμπη 150 mg ή εικονικό φάρμακο κάθε 2 εβδομάδες εντός 24 ωρών από την επείγουσα PCΙ. Μέσα σε 24 ώρες από την PCI, οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε IVUS, NISRS και OCT, με επαναλαμβανόμενους ελέγχους στις 52 εβδομάδες για να αναλυθούν οι αντίστοιχες διαφορές στις εικόνες πριν και μετά τη θεραπεία.
Πηγή: https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2790913
Περαιτέρω πληροφορίες για τις εκδηλώσεις της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης μπορείτε να βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://atherosclerosis.gr/