Το Nirmatrelvir-ritonavir (Paxlovid), μια αντιική θεραπεία που χορηγείται από το στόμα, έχει λάβει έγκριση για ενήλικες με COVID-19 ήπιας έως μέτριας βαρύτητας που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης σε σοβαρή ασθένεια. Κατάλληλοι για λήψη Paxlovid είναι όσοι έχουν θετική δοκιμασία ανίχνευσης του SARS-CoV-2, συμπτώματα που αντιστοιχούν σε COVID-19 ήπιας έως μέτριας βαρύτητας, εμφάνιση συμπτωμάτων εντός των τελευταίων 5 ημερών, ηλικία ≥18 ετών (ή ηλικία ≥12 ετών και βάρος ≥40 kg), παρουσία τουλάχιστον ενός παράγοντα κινδύνου για εξέλιξη σε σοβαρή COVID-19, απουσία σοβαρής νεφρική ή ηπατικής δυσλειτουργίας, απουσία ιστορικού αλλεργικής/ιδιοσυστασιακής αντίδρασης στις δραστικές ουσίες του χαπιού. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης των Melisa M. Shah και συνεργατών στο Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR) των Κέντρων Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC). Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν νοσηλεία με λοίμωξη COVID-19 κατά τη διάρκεια των 30 ημερών μετά την ημερομηνία διάγνωσης COVID-19. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν νοσηλεία για όλες τις αιτίες και νοσηλεία σχετιζόμενη με οξεία αναπνευστική νόσο.
Μεταξύ 1.713.120 ατόμων ηλικίας ≥ 18 ετών με διάγνωση COVID-19 από 1η Απριλίου έως 31η Αυγούστου 2022, 699.848 (40,9%) πληρούσαν τα κριτήρια συμμετοχής, συμπεριλαμβανομένων 198.927 που έλαβαν Paxlovid εντός 5 ημερών από τη διάγνωση, και 500.921 που δεν έλαβαν Paxlovid. Συνολικά, το 28,4% των ατόμων που πληρούσαν τα κριτήρια έλαβε Paxlovid. Μεταξύ όλων των ατόμων που είχαν νοσήσει με COVID-19 και ήταν κατάλληλα για λήψη Paxlovid, το 15,0% είχε προηγούμενη λοίμωξη COVID-19 και το 68,8% επιβεβαίωσε ότι είχε λάβει ≥2 δόσεις εμβολίου mRNA COVID-19. Οι ασθενείς που έλαβαν Paxlovid ήταν πιο πιθανό να έχουν τουλάχιστον μια διαδικτυακή συνεδρία τηλε-ιατρικής (49,1%) συγκριτικά με όσους δεν έλαβαν τους μη λήπτες (18,4%). Ο επιπολασμός των υποκείμενων παθήσεων υγείας ήταν παρόμοιος μεταξύ όσων έλαβαν και όσων δεν έλαβαν Paxlovid, ενώ συνολικά το 92,4% είχε τουλάχιστον μία υποκείμενη πάθηση. Τα άτομα που ήταν ανοσοκατεσταλμένα αντιπροσώπευαν το 9,4% (64.911) του πληθυσμού της μελέτης και το 30,2% αυτών έλαβαν Paxlovid. Κατά τη διάρκεια των 30 ημερών μετά τη διάγνωση της COVID-19, νοσηλεύτηκαν 5.229 (0,75%) άτομα, ενώ 3.311 (63,3%) από αυτές τις νοσηλείες έγιναν σε άτομα ηλικίας ≥65 ετών. Από τα 198.927 άτομα που έλαβαν Paxlovid, 930 (0,47%) νοσηλεύτηκαν έναντι 4.299 (0,86%) μεταξύ όσων δεν έλαβαν. Μεταξύ των 5.229 ατόμων με νοσηλεία λόγω COVID-19, οι 930 (17,8%) έλαβαν Paxlovid κατά τις πρώτες 5 ημέρες μετά τη διάγνωση. Συνολικά, καταγράφηκαν 211 θάνατοι κατά τη διάρκεια νοσηλείας COVID-19. Μεταξύ των ασθενών που έλαβαν Paxlovid, το 0,01% (29 από 198.927) απεβίωσε σε σύγκριση με το 0,04% (182 από 500.921) των ατόμων που δεν έλαβαν Paxlovid. Η συνταγογράφηση του Paxlovid συσχετίστηκε με χαμηλότερο ποσοστό νοσηλείας τόσο στο συνολικό πληθυσμό της μελέτης (προσαρμοσμένη αναλογία κινδύνου [aHR] = 0,49), όσο και μεταξύ εκείνων που είχαν λάβει τουλάχιστον 3 δόσεις mRNA εμβολίων COVID-19 (aHR = 0,50) και στις επιμέρους ηλικιακές ομάδες (18-49 ετών: aHR = 0,59, 50–64 ετών: aHR = 0,40 και ≥65 ετών: aHR = 0,53). Επιπρόσθετα, η λήψη Paxlovid συσχετίστηκε με χαμηλότερο ποσοστό νοσηλείας για όλες τις αιτίες (aHR = 0,45, 95% CI = 0,43–0,48) και νοσηλεία που σχετίζεται με οξεία αναπνευστική νόσο (aHR = 0,48, 95% CI = 0,45–0,51).
Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι το Paxlovid παρέχει προστασία στα άτομα για τα οποία ενδείκνυται έναντι σοβαρών εκβάσεων που σχετίζονται με την COVID-19, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ανοσία που παρέχεται από το εμβόλιο. Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν ότι χρησιμοποιείται σε χαμηλό ποσοστό στην κλινική πρακτική στις ΗΠΑ.