Πολύ σημαντικά ήταν εφέτος τα αποτελέσματα της ανασκαφής που εκτελείται από ερευνητική ομάδα του Τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών στην πόλη της Επιδαύρου. Η ανασκαφή που γίνεται με την οικονομική υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, ερευνά περιοχή της αγοράς της αρχαίας πόλης αμέσως βόρεια-βορειοδυτικά του θεάτρου («μικρό θέατρο Επιδαύρου» σήμερα), όπου σύμφωνα με τις τοπογραφικές πληροφορίες του περιηγητή του 2ου μ.Χ. αιώνα Παυσανία βρισκόταν τέμενος του Ασκληπιού με αγάλματα του θεού και της συζύγου του Ηπιόνης εν υπαίθρω και ναός Διονύσου, πιθανότατα στην περιοχή του θεάτρου.
Ήδη τα προηγούμενα χρόνια είχε αποκαλυφθεί στα βόρεια του θεάτρου ένα μεγάλο και μνημειακό συγκρότημα Κρήνης του 4ου π.Χ. αιώνα, με υπόστυλη δεξαμενή 11,30 x 20 μ., χώρο υδροληψίας με κρήνες και λεκάνες, καθώς και πρόσοψη με ιωνικούς κίονες, που στη Ρωμαϊκή εποχή απέκτησε νέα πολυπλοκότερη μορφή με την προσθήκη στοάς και θολωτού κτηρίου στη βορειοδυτική του πλευρά.
Εφέτος η ανασκαφή αποκάλυψε στον αμέσως βόρεια της Κρήνης χώρο ένα μεγάλο, συνεχόμενο με αυτήν ορθογώνιο περίβολο από ισχυρούς τοίχους, μήκους περίπου 17 x 11 μ., ο οποίος από τα μέχρι τώρα στοιχεία φαίνεται ότι δεν ήταν στεγασμένος. Στην επίχωσή του βρέθηκαν μικρά πήλινα αφιερώματα για ανάρτηση (από δένδρα;), ένα τεμάχιο από θερμοφόρα και τεμάχιο πήλινου αγγείου με χαραγμένα τα γράμματα Α]CΚΛḤ[ΠΙ.. Τα στοιχεία αυτά και η Κρήνη – αφού το νερό ήταν βασικό στοιχείο της λατρείας του Ασκληπιού – οδηγούν τους ανασκαφείς στη διαπίστωση ότι έχουν εντοπίσει το ιερό του Ασκληπιού στην πόλη της Επιδαύρου, παράλληλο με εκείνο του Ασκληπιείου κοντά στο Λυγουριό.
Στον υπαίθριο περίβολο, που δεν έχει ακόμα πλήρως ανασκαφεί, βρέθηκε στο τέλος του χρόνου ένα μαρμάρινο άγαλμα ελαφρά υπερφυσικού μεγέθους. Μια πρώτη εκτίμηση τοποθετεί το έργο στους Ρωμαϊκούς, πρώιμους αυτοκρατορικούς χρόνους. Το άγαλμα παρίστανε γυναίκα η οποία φορούσε ποδήρη χιτώνα και ιμάτιο. Το ιμάτιο στερεωνόταν αριστερά στον ώμο και το χέρι, απ’ όπου κρεμόταν με πλούσιες πτυχές η μια του άκρη, περνούσε πίσω από την πλάτη κάτω από τη δεξιά μασχάλη και ριχνόταν λοξά πίσω, πάνω από τον αριστερό ώμο. Στη θέση του δεξιού βραχίονα επιφάνειες που διατηρούν τους συνδέσμους από πρόσθετα μέρη δείχνουν ότι η μορφή έκανε τη χειρονομία της ανακάλυψης, δηλαδή της ανάσυρσης του ιματίου με το δεξί χέρι προς τα έξω και πάνω. Η στάση αυτή ήταν χαρακτηριστική εγγάμων γυναικών κατά την αρχαιότητα και είχε υιοθετηθεί από την εικονογραφία της Ηπιόνης, γυναίκας του Ασκληπιού και ενίοτε και της Υγείας, κόρης – ή και γυναίκας αργότερα – του Ασκληπιού. Η συνέχεια της ανασκαφής αναμένεται να δώσει περαιτέρω στοιχεία για την πληρέστερη κατανόηση αυτών των ιδιαίτερα σημαντικών για την ιστορία της Επιδαύρου και τη λατρεία του Ασκληπιού ευρημάτων.
Εικόνες
- Η ανασκαφή
- Στοιχεία λατρείας από τον περίβολο
- Άγαλμα γυναίκας από τον περίβολο, πρόσθια όψη
- Άγαλμα γυναίκας από τον περίβολο, οπίσθια όψη
- Η επιφάνεια σύνδεσης του πρόσθετου τμήματος του ανασυρόμενου ιματίου
