Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Συνέντευξη «Η Βία στον Σύγχρονο Αθλητισμό» από τον Καθηγητή Αθλητικής Κοινωνιολογίας της ΣΕΦΑΑ του ΕΚΠΑ κ. Πατσαντάρα

Μια κοινωνιολογική προσέγγιση στο φαινόμενο της αθλητικής βίας δίνει ο καθηγητής Αθλητικής Κοινωνιολογίας ΣΕΦΑΑ του ΕΚΠΑ, Νικόλαος Πατσαντάρας σε συνέντευξή του στον καθηγητή Φυσικής Αγωγής, Νικήτα Παπαπαντελή. 

Όπως τονίζει ο καθηγητής, για την κατανόηση του φαινομένου της βίας στους αθλητικούς χώρους πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν η σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ της συγκεκριμένης αθλητικής δραστηριότητας και κοινωνικής- πολιτισμικής ιδιαιτερότητας και συγκυρίας στο πλαίσιο της οποίας αυτό πραγματοποιείται.

Επιπροσθέτως, τονίζει πως υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον αθλητισμό τα οποία δημιουργούν προϋποθέσεις συγκρότησης και ανάπτυξης µιας «συλλογικότητας», εκρηκτικού και ευαίσθητα µετασχηµατιζόµενου, στιγμιαία µεταβαλλόµενου χαρακτήρα. Από τη µία στιγµή στην άλλη, κατά τη διάρκεια ενός αθλητικού συμβάντος, ενός αθλητικού αγώνα, µιας αθλητικής αντιπαράθεσης, µπορεί να µεταβληθεί η δοµή αυτής της «συλλογικότητας», εποµένως και το νοηµατικό περιεχόµενο του συλλογικού βιώµατος. «Όλα δηλαδή µπορεί να πάρουν το χαρακτήρα του απρόβλεπτου, του ενδεχόµενου», επισημαίνει.

Ο Καθηγητής στην συνέντευξη που έδωσε ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:

Το φαινόμενο της βίας στους αθλητικούς χώρους είναι κυρίαρχα ένα κοινωνικό φαινόμενο. Θεωρώ ότι η βία στους αθλητικούς-αγωνιστικούς χώρους και κυρίως στα ποδοσφαιρικά γήπεδα… δεν είναι δυνατόν να επεξηγηθεί στη βάση προσωπικών ατοµικών χαρακτηριστικών και μεμονωμένων ψυχολογικών παραµέτρων…δηλαδή στη βάση δεδομένων που εκ προοιμίου ‘καταλύονται’ στον γηπεδικό κυρίως χώρο!  

Επομένως για την κατανόηση αυτού του φαινομένου θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψιν και η σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ της συγκεκριμένης αθλητικής δραστηριότητας  και  κοινωνικής- πολιτισμικής ιδιαιτερότητας και συγκυρίας στο πλαίσιο της οποίας αυτό πραγματοποιείται!

[…]

Να μην ξεχνάμε βέβαια ‘ότι στον αθλητισμό είναι η αντιπαλότητα που λειτουργεί ως καταλύτης, για να επιτευχθεί µια επικοινωνιακή ροή, που ενδέχεται πολλές φορές να είναι έντονου και εκρηκτικού χαρακτήρα, αλλά λειτουργεί ταυτόχρονα ως πολλαπλασιαστής αναφορικά με το κοινωνικό ενδιαφέρον!

Ουσιαστικά δηλαδή είναι   η αντιπαλότητα  εκείνο το στοιχείο που διασφαλίζει την ‘βιωσιµότητα’ του ποδοσφαιρικού ή του ευρύτερου αθλητικού ενδιαφέροντος στο κοινωνικό πεδίο! Για να μην διολισθαίνει όμως η αντιπαλότητα στα πεδία της βαρβαρότητας…..είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί ένα σχέδιο-πρόγραµµα υπό τη µέριµνα της ποδοσφαιρικής οµοσπονδίας στο πλαίσιο του οποίου θα επιδιωχθεί η προσέγγιση των λεγόµενων σκληροπυρηνικών οπαδών από ειδικούς, κυρίως εξειδικευµένης εκπαίδευσης κατά βάση από αθλητικούς επιστήµονες -παιδαγωγούς. Στο σχέδιο αυτό οφείλουν να συµµετάσχουν όλοι οι εµπλεκόµενοι στη βία θεσµοί, όπως για παράδειγµα ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, Υφυπουργείο Αθλητισµού, σύνδεσµοι φιλάθλων, εκπρόσωποι της αστυνοµίας, εκπρόσωποι των ΜΜΕ κ.λπ. Ιδιαίτερα στα επαγγελµατικά επίπεδα οφείλουν οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυµες Εταιρείες (ΠΑΕ) να µεριµνήσουν και να αναλάβουν την ευθύνη για τους οπαδούς τους. ∆ραστηριότητες που θα χρηµατοδοτήσουν οι ΠΑΕ –όπως για παράδειγµα ’οι οργανωµένοι φίλαθλοι του Ολυµπιακού’ συμμετέχουν σε ποδοασφαιρικό αγώνα  µε αντίπαλο τους ’οργανωµένους οπαδούς του Παναθηναϊκού’, ή αντίστοιχοι του ΠΑΟΚ με εκείνους του Άρη ή της ΑΕΚ κ.λπ. και τα έσοδα από ένα συμβολικό εισιτήριο….ή με επιπλέον προσφορές των ΠΑΕ… διατίθενται για κάποιον κοινωφελή σκοπό!

[…]

Τα παιδιά σήµερα ……   (η λεγόμενη Generation Z)….  βιώνουν την κοινωνική πραγµατικότητα κατά κύριο λόγο στην εικονική της εκδοχή…ως εικονική πραγµατικότητα… όπου πέραν των άλλων…. κυριαρχούν τα παιχνίδια βίας. Αυτή η παιγνιώδης µορφή βίας στο πλαίσιο της εικονικής πραγµατικότητας, µπορεί εύκολα µε το χαρακτήρα του παιγνιώδους….. της μίμησης…. να περάσει και το κατώφλι της κοινωνικής πραγµατικότητας, στο πλαίσιο της βιωµατικής κοινωνικής εµπειρίας δια της φυσικής παρουσίας, ως παιχνίδι στο οποίο κερδίζει αυτός που θα εξολοθρεύσει, θα αφανίσει τον αντίπαλο. Με τη διαφορά ότι στην ‘’φυσική’’ (?) κοινωνική πραγµατικότητα ο αντίπαλος όταν δολοφονηθεί  δεν …….. επανέρχεται στη ζωή, δεν ‘ανασταίνεται’, όπως κατά την επανεκκίνηση του ηλεκτρονικού παιχνιδιού! 

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη: https://www.alfavita.gr/koinonia/374155_i-bia-ston-syghrono-athlitismo

Και προβολή συνέντευξης στο sports.Addict.gr: –«Η Βία στον Σύγχρονο Αθλητισμό» – Μια ξεχωριστή συνέντευξη | SportsAddict.gr – Αθλητικά νέα της Θράκης.

ΕΚΠΑ © 2024. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος

Μετάβαση στο περιεχόμενο
EN