Άρθρο του Θάνου Δημόπουλου, Καθηγητή Θεραπευτική Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανη του ΕΚΠΑ, στα ΝΕΑ
Τα φάρμακα αποτελούν ισχυρά όπλα απέναντι στα μικρόβια και σε άλλες ασθένειες. Μερικές φορές όμως μπορεί να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση, δηλαδή υπερβολική απάντηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οταν συμβεί κάτι τέτοιο, το άτομο δεν είναι συνήθως σε θέση να χρησιμοποιήσει ξανά το φάρμακο χωρίς να διακινδυνεύσει σοβαρότερες συνέπειες.
Οποιοδήποτε φάρμακο μπορεί να προκαλέσει δυνητικά αλλεργία. Αλλά με κάποια φάρμακα η πιθανότητα είναι μεγαλύτερη. Τα αντιβιοτικά και ορισμένα παυσίπονα είναι τέτοια. Το αντιβιοτικό πενικιλίνη είναι το φάρμακο που αναφέρεται συχνότερα ότι προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις. Περίπου 10% των ανθρώπων στις ΗΠΑ έχουν έστω μια αντίδραση αλλεργίας στην πενικιλίνη που αναφέρεται στα ιατρικά τους αρχεία. Αλλά πιθανώς λιγότερο από 1% των ανθρώπων είναι πραγματικά αλλεργικοί στην πενικιλίνη, δηλαδή υπάρχει επιστημονική επιβεβαίωση για αυτό.
Οι πιο χαρακτηριστικές αλλεργικές αναδράσεις είναι τα δερματικά εξανθήματα ή κνίδωση. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστεί μια πιο σοβαρή αντίδραση, που ονομάζεται αναφυλαξία. Αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ζάλη, οίδημα του τραχήλου ή της γλώσσας και δύσπνοια. Η αναφυλαξία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε θάνατο, εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.
Υπάρχουν ειδικά τεστ που πραγματοποιούνται από αλλεργιολόγους και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αλλεργίας. Η επιβεβαίωση της αλλεργίας σε ένα φάρμακο συχνά δεν είναι απλώς μια μικρή ταλαιπωρία. Οι εναλλακτικές θεραπευτικές λύσεις μπορεί να μην είναι τόσο καλές. Πράγματι, είναι πιθανό να είναι λιγότερο αποτελεσματικές ή να παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο παρενεργειών.
Μερικές φορές οι άνθρωποι μπερδεύουν τις παρενέργειες ενός φαρμάκου με την αλλεργία. Η ναυτία, ο έμετος, η διάρροια και οι κεφαλαλγίες αποτελούν συνήθως παρενέργειες. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική ανοχή ή ευαισθησία σε αυτές. Οταν οι παρενέργειες δεν είναι διαχειρίσιμες, αυτό ονομάζεται ευαισθησία ή δυσανεξία στα φάρμακα.
Ορισμένες αντιδράσεις μπορεί να έχουν και άλλες αιτίες εκτός από το ίδιο το φάρμακο. Ενα συνηθισμένο παράδειγμα είναι η εμφάνιση εξανθήματος μετά τη λήψη αντιβιοτικού. Μερικές φορές το εξάνθημα προκαλείται στην πραγματικότητα από τη λοίμωξη που αντιμετωπίζεται και όχι από το φάρμακο. Οι αλλεργίες στα φάρμακα συχνά εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου. Σχεδόν 50% των ασθενών με επιβεβαιωμένη αλλεργία στην πενικιλίνη δεν την έχουν 5 έτη μετά, ενώ μετά από 10 έτη το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 80%.