Από τα αμφιθέατρα της Ιατρικής στις πίστες των πολεμικών τεχνών

* Γράφει η Λαμπρινή Δέλλα. Εφημερίδα «Πανεπιστήμιο Αθηνών», Φύλλο 2, κυκλοφόρησε με «Το Βήμα της Κυριακής» 26 Ιανουαρίου 2025

«Τα όρια του κάθε ανθρώπου είναι η φαντασία του» λέει αυθόρμητα ο Μιχαήλ Άγγελος Νικολού, ξεκινώντας την κουβέντα μας που στρέφεται γύρω από την πρόσφατη μεγάλη επιτυχία του: Χρυσό μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα kickboxing. Ο ίδιος είναι αριστούχος 5ετής φοιτητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών αλλά και πρωταθλητής του kickboxing με συνεχείς διακρίσεις τόσο στο εσωτερικό όσο στο εξωτερικό.

Ήδη δε, έχει κερδίσει 17 πανελλήνια πρωταθλήματα, 5 πανελλήνια κύπελλα, 8 πανευρωπαϊκά κύπελλα, 3 παγκόσμια κύπελλα, 4 πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 3 παγκόσμιο πρωτάθλημα.

«Το συναίσθημα του πρώτου παγκόσμιου τίτλου είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί, καθώς ενώ πίστευα ότι θα τα καταφέρω, στη λογική φαινόταν αδύνατο, το μόνο που είχα να κάνω ήταν να προσπαθήσω και όταν έγινε στην ουσία, πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο το οποίο για εμένα είναι ζωντανή απόδειξη πως ό,τι θέλεις σε αυτή τη ζωή μπορείς να το πετύχεις, αρκεί να το πιστέψεις και να προσπαθήσεις» λέει χαρακτηριστικά περιγράφοντας τα συναισθήματα από την εμπειρία του.

Το τελευταίο πρωτάθλημα στο οποίο συμμετείχε ήταν πανευρωπαϊκό και αγωνίστηκε στο στυλ του Light Contact, στην κατηγορία των 74 κιλών όπου έγινε ο πρώτος Έλληνας στους άνδρες και στις γυναίκες που έχει κατακτήσει την πρώτη θέση σε αυτό το στυλ, κερδίζοντας αθλητές που στην παγκόσμια κατάταξη ήταν στο νούμερο τρία και ένα.

Παράλληλα, το 2018 βγήκε πρώτος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων στο στυλ Κ1 στην κατηγορία των 71 κιλών όπου και εκεί ήταν ο πρώτος Έλληνας στους εφήβους και στους άνδρες που πήρε πρώτη θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα στο στυλ του Κ1.

Ο Μιχαηλ Άγγελος Νικολού θεωρεί πως η Ιατρική Σχολή είναι η καλύτερη σχολή που θα μπορούσε να είχε επιλέξει. Ομολογεί ότι «στο επάγγελμα έχει σημασία να προσφέρεις και έτσι η μόνη επιλογή που είδα ήταν αυτή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Δεν έχει σημασία μόνο η επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές απολαβές αλλά η προσφορά στην υγεία και η ελπίδα, τα οποία είναι και αλληλένδετα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα. Η προσφορά μου μέσω της ιατρικής αλλά και του αθλήματός μου».

«Τα αγαπώ και τα δύο και με βοηθάνε στη ζωή μου» λέει χαρακτηριστικά.

«Προσδίδουν αυτοπεποίθηση, σιγουριά και νιώθεις πως προσφέρεις. Ο πρωταθλητισμός βοηθάει την Ελλάδα, ήμουν ο πρώτος Έλληνας έφηβος αλλά και μετέπειτα ενήλικας που είχε βγει πρώτος στο παγκόσμιο αλλά και στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει κίνητρο και δίνεις έμπνευση σε νεαρούς αθλητές που θέλουν να συνδυάσουν τον πρωταθλητισμό αλλά και τις σπουδές. Το πιο σημαντικό για μένα είναι η προσφορά. Και τόσο το άθλημά μου με κάνει να νιώθω πως προσφέρω στην κοινωνία, στην Ελλάδα όσο και η Ιατρική Σχολή και μετέπειτα η ιδιότητα του γιατρού και του ανιδιοτελούς έργου του».

Από τα αμφιθέατρα της Ιατρικής στις πίστες των πολεμικών τεχνών