Ο Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών και Διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής και Θεσμικής Θεωρίας και Ιστορίας των Ιδεών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Αριστείδης Χατζής αρθρογράφησε στην «Καθημερινή».
Πιο συγκεκριμένα, «Το μελάνι της Ιστορίας» αναφέρει:
«Υπάρχουν πολιτικές επιλογές, οι οποίες είναι τόσο θεμελιακές που τις καταγράφει, από την πρώτη στιγμή, η Ιστορία. Μια από αυτές είναι και αυτή που θα καταγραφεί στο ελληνικό κοινοβούλιο αύριο και θα έχει ως αντικείμενο την ισότητα στον γάμο αλλά και την ισότητα στις προϋποθέσεις δημιουργίας οικογένειας.
Οι 300 Ελληνίδες και Έλληνες νομοθέτες θα κληθούν να κάνουν μια επιλογή που θα σημαδέψει για πάντα το βιογραφικό τους. Η Ιστορία θα καταγράψει και οπωσδήποτε θα θυμάται την επιλογή τους, ειδικά για το ζήτημα αυτό. Το δε μελάνι της Ιστορίας δεν ξεβάφει. Τώρα ιδίως που είναι και ψηφιακό.
Η Ιστορία θα σημειώσει ποια/ος ψήφισε υπέρ της ισότητας, ποια/ος ψήφισε υπέρ της διατήρησης της ανισότητας, ποια/ος απουσίασε γιατί προτίμησε να αποφύγει τον ιστορικό του ρόλο, να μην αναλάβει την ευθύνη που του ανέθεσε ο ελληνικός λαός.
Επιτρέψτε μου να προβλέψω πως η Ιστορία θα είναι πολύ αυστηρή, όταν μετά από 10 ή 20 χρόνια θα κοιτάμε πίσω στο μακρινό 2024 (όσες/οι θα βρισκόμαστε ακόμα εδώ).
Το να ζητάς από έναν εκλεγμένο αντιπρόσωπο του ελληνικού λαού να μην φοβηθεί, να μην κρυφτεί, να μην φερθεί καιροσκοπικά, να μην φερθεί μυωπικά, είναι, όπως φαίνεται απαραίτητο. Αν και δεν πρέπει να το ζητούμε αλλά να το απαιτούμε.
Όμως και οι ίδιες/οι θα πρέπει να το καταλάβουν καλά: πρέπει να συναισθανθούν τον ρόλο τους απέναντι στην Ιστορία. Και να ψηφίσουν ό,τι η συνείδησή τους, εμπλουτισμένη από την αίσθηση του ιστορικού τους ρόλου, επιτάσσει».
Κατόπιν, ακολούθησε το άρθρο «Πώς να περάσεις μια ιστορική ημέρα» το οποίο αναφέρει:
«Από το πρωί άκουγα στο γραφείο µου τη συζήτηση στη Βουλή, µε δύο διαλείµµατα για τηλεοπτικές εμφανίσεις. Στο BBC* εξήγησα γιατί η μέρα ήταν ιστορική για την Ελλάδα, και στην ΕΡΤ ξέσπασα ενάντια στον οχετό των ακροδεξιών ιδεών, που αποτελούν ντροπή για τη Βουλή, όνειδος για την Ελλάδα.
Εφτασα στη Βουλή την ώρα που µιλούσε ο Αντώνης Σαµαράς. Στο θεωρείο βρίσκονταν ήδη ο Γιώργος Καπουτζίδης, ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Ευαγγελία Δαρατσάνου. Αργότερα ήρθαν ο Σταύρος Γαβριλιάδης με τον Δημήτρη Ελευσινιώτη και η Στέλλα Μπελιά με τα δυο αγόρια της, τον Αντώνη και τον Γιάννη.
Το απόγευμα, είχα ευχαριστηθεί με τις ομιλίες της Ντόρας Μπακογιάννη και του Πάρι Κουκουλόπουλου. Χωρίς κείμενο, πραγματικοί κοινοβουλευτικοί και φιλελεύθεροι. Όπως κι ένας βουλευτής που δεν γνώριζα, ο Σπύρος Κυριάκης από την Πρέβεζα. Εξεπλάγην ευχάριστα με τη γεμάτη ενσυναίσθηση ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, απόλαυσα την ευγλωττία της Εφης Αχτσιόγλου, του Δημήτρη Μάντζου, της Ελενας Ακρίτα, του Νάσου Ηλιόπουλου. Εζησα κάτι σουρεαλιστικό ακούγοντας τον Σπύρο Μπιμπίλα. Η φωνή του, τόσο οικεία από τα μεταγλωττισμένα που παρακολουθώ εδώ και τριάντα χρόνια μαζί με τα τρία παιδιά μου· το ταλέντο του γνωστό από τη δεκαετία του 1980, όταν τον πρωτοείδα στη «Γλυκιά συμμορία». Αλλά χθες, αυτός ο μικρός το δέμας ηθοποιός, που στοχοποιήθηκε μέσα στην ίδια αίθουσα, ορθώθηκε σαν γίγαντας και μας ταρακούνησε. Όταν τελείωσε χειροκροτούσα δυνατά και δεν ήμουν ο μόνος. Απ’ όλες τις πτέρυγες, τον επευφημούσαν το ίδιο συγκινημένοι.
Αλλά ολόκληρο το θεωρείο συγκλονίστηκε από την ομιλία του Κώστα Τασούλα. Λες και με όσα είπε και με τον τρόπο που τα είπε, ο πρόεδρος της Βουλής, εξάγνισε τον χώρο που είχε κηλιδωθεί.
Ακούσαμε µε ανυποµονησία τις τελευταίες οµιλίες και µετά την ατελείωτη διαδικασία της ψηφοφορίας. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ανέβηκαν στο θεωρείο μας οι Άκης Σκέρτσος, Αλέξης Πατέλης, Πρόδρομος Πύρρος και Βασίλης Καραμητσόπουλος (η ομάδα στην οποία οφείλεται η χθεσινή νίκη, μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη βέβαια). Μαζί η φίλη συνταγματολόγος Λίνα Παπαδοπούλου, που έχει συνδέσει το όνομά της με τους αγώνες για ισότητα στον γάμο και στην οικογένεια· και η Κατερίνα Φουντεδάκη, συμφοιτήτριά μου, αλλά και συμμαθήτρια στο σχολείο – αργότερα συνάδελφος. Πού να το φανταστώ όταν καθόμουν στο ίδιο θρανίο με την καλύτερη μαθήτρια της τάξης (της Ελλάδας για την ακρίβεια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των Πανελληνίων του 1985) κι αργότερα στα ίδια έδρανα της Νομικής, ότι θα μας συνδέσει και αυτή η συγκυρία.
Μπήκαν ο πρωθυπουργός και ο προεδρεύων, Θανάσης Μπούρας, ανακοίνωσε: «176 ψήφισαν υπέρ!». Ξεσπάσαμε σε πανηγυρισμούς. Τα άλλα νούμερα δεν τα πρόσεξα. Δεν έχουν καμία σημασία».
* Ο Καθηγητής κ. Χατζής στη συνέντευξή του στο BCC
Δείτε τις δημοσιεύσεις: https://www.kathimerini.gr/society/562883464/to-melani-tis-istorias/ και https://www.kathimerini.gr/politics/562888462/arthro-aristeidi-chatzi-stin-k-pos-na-peraseis-mia-istoriki-imera/
Η συνεδρία έληξε για λόγους ασφάλειας.