Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Άρθρο του Καθηγητή ΕΚΠΑ Κ. Καρτάλη “Κλιματική κρίση: Τι μας κληροδοτεί το 2021”

kartalis
Κων/νος Καρτάλης, Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Κων/νος Καρτάλης, Καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Σταχυολογώντας το 2021 ως προς την κλιματική κρίση, αξίζει να σημειωθούν:

Η Συμφωνία της Γλασκώβης, που επιβεβαίωσε πόσο εύκολα η διεθνής κοινότητα – στην πραγματικότητα τα αναπτυγμένα κράτη – μπορεί να κάνει ταυτόχρονα ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Αλλωστε η διαφορά μεταξύ των μειώσεων εκπομπών που προκύπτουν από τις δεσμεύσεις της COP26 για την επόμενη δεκαετία (σε σχέση με τα επίπεδα του 2010) και των μειώσεων που απαιτούνται για να περιορισθεί η υπερθέρμανση κάτω του 1,5° C, ξεπερνά τα 17 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν κάθε σχεδόν γωνιά του πλανήτη: από τους καύσωνες ρεκόρ στον Καναδά και στη Σιβηρία, στις καταστροφικές δασικές πυρκαγιές στη Μεσόγειο και στις πλημμύρες και τους ανεμοστρόβιλους στη βόρεια Αμερική και στην Κεντρική Ευρώπη.

H ενεργειακή κρίση που ακολούθησε το φημολογούμενο τέλος της πανδημίας (πριν προκύψει η μετάλλαξη Ομικρον) και για την οποία υπαίτια θεωρήθηκε – από το lobby των ορυκτών καυσίμων – η πράσινη μετάβαση, αν και είναι γνωστό ότι αυτό που επηρεάζει τις τιμές των καυσίμων είναι ένα πολύπλοκο παζλ γεωπολιτικών και εμπορικών ισορροπιών. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι πρόσφατες αναταράξεις στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ρωσίας, όπως προκύπτει από το μπρα-ντε-φερ με αφορμή τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, ενώ ενδιαφέρον έχει η εμπλοκή και των ΗΠΑ μέσω της «γέφυρας» παροχής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη ώστε να εκτονωθούν οι τιμές του φυσικού αερίου.

Η προβλεπόμενη κατά 4.9% αύξηση των εκπομπών από την καύση ορυκτών καυσίμων το 2021, σε σχέση με το 2020. Η πτώση κατά 5,4% το 2019, ήταν αποτέλεσμα των περιοριστικών μέτρων του lockdown και γρήγορα εξαϋλώθηκε.

Αλλά και:

Η συμφωνία ΗΠΑ – Κίνας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, συμφωνία που περιορίζει τον “πόλεμο” δασμών μεταξύ των δύο χωρών καθώς και τη χρήση φθηνότερων – και άρα περισσότερο ρυπογόνων – καυσίμων. Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο αυτού του ιδιότυπου “πολέμου”, για 1η φορά το 2021 η Κίνα απελευθέρωσε διαθέσιμα πετρελαίου  για να μειώσει την τιμή του και να προστατεύσει το εξαγωγικό της εμπόριο, προσθέτοντας όμως περισσότερους τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Τα θετικά αποτελέσματα που προκύπτουν από την υλοποίηση της Πράσινης Συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε ότι αφορά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 55% μέχρι το 2030.

Η έγκριση κλιματικών νόμων από πολλά Κράτη Μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γεγονός που αποτελεί θετική εξέλιξη, παρά την περιορισμένη δυναμική των περισσότερων εξ’ αυτών των νόμων καθώς αποτελούν επικοινωνιακά παρά ουσιαστικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Η ταχύτερη ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο πολλών αναπτυγμένων Κρατών. Όμως το άλμα των τιμών (κυρίως του φυσικού αερίου), αποκάλυψε πόσο ευάλωτο είναι το ενεργειακό σύστημα, όσο οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καλύπτουν μέρος μόνο των παγκόσμιων αναγκών.

Η αναγνώριση – στα συμπεράσματα της Συμφωνίας της Γλασκώβης – της προτεραιότητας που πρέπει να δοθεί στην προληπτική αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης μέσα από ειδικά σχέδια προσαρμογής, σε αντίθεση δηλαδή με την τρέχουσα πρακτική που συχνά εξαντλείται στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης μετά από ακραία καιρικά φαινόμενα.

H απόφαση-πιλότος Ολλανδικού δικαστηρίου να επιβάλλει στη Shell να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου άνθρακα κατά 45% έως το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 2019.

Η επιταχυνόμενη πρόοδος στις τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας (που ενισχύουν την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) και στην παραγωγή πράσινου υδρογόνου (του καυσίμου του μέλλοντος).

Η διαμόρφωση του κόστους για την εκπομπή ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα στα 90 €, κόστος που εκτιμάται ότι θα στρέψει πλήθος παραγωγικών τομέων σε τεχνολογίες μείωσης των εκπομπών ή χρήσης καθαρών καυσίμων.

Και το ισοζύγιο;

Στο τέλος του 2021, η κλιματική κρίση συνεχίζει να εξελίσσεται ταχύτερα από τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της. Ο οικονομικός και ενεργειακός σχεδιασμός που είναι αναγκαίος για τη μετάβαση σε οικονομίες  μηδενικού άνθρακα  έχει επιβραδυνθεί λόγω της τρέχουσας – τεχνητής – ενεργειακής κρίσης αλλά και των οικονομικών επιπτώσεων που προκαλεί η πανδημία του covid 19.  Παράλληλα προβληματίζει η αδυναμία των Κρατών να αξιοποιήσουν τους πόρους που διαθέτουν για την ανάκαμψη των οικονομιών τους, σε ένα ενιαίο σχέδιο που θα στηρίζει και τη μετάβαση σε οικονομίες μηδενικού άνθρακα.

Καταληκτικά, αν όλα παραμείνουν όπως κλείνει το 2021, η αύξηση της θερμοκρασίας θα φθάσει σταδιακά στους 2,4 βαθμούς Κελσίου πάνω από τις προβιομηχανικές θερμοκρασίες. Και αυτό εκτιμάται ότι θα συμβεί ακόμα και εάν τα Κράτη τηρήσουν όλες τις υποσχέσεις που έδωσαν στην COP26.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο kreport.gr

ΕΚΠΑ © 2024. Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος

Μετάβαση στο περιεχόμενο
EN